GIS to skrót z języka angielskiego – Geographical Information System. W Polsce najczęściej używa się określeń System Informacji Przestrzennej lub System Informacji Geograficznej. Istnieje wiele definicji opisujących GIS. Każda z nich jest poprawna i zależy od celu do jakiego wykorzystywany jest system oraz punktu widzenia jego użytkownika.
Najbardziej uniwersalna z nich opisuje GIS jako:
Systemy informacyjne, których podstawową funkcją jest wspomaganie procesu decyzyjnego i zarządzania, umożliwiające wprowadzanie, gromadzenie, przetwarzanie, analizowanie oraz wizualizację informacji przestrzennych.
GIS przedstawia świat rzeczywisty w postaci warstw tematycznych. Wszystkie warstwy tematyczne przedstawiają ten sam fragment terenu, a każda z nich zawiera dane o jednym zjawisku np. warstwa utworów geologicznych, warstwa rzeźby terenu, warstwa zabudowa oraz ortofotomapa.
Szczególna cecha GIS pozwalająca na korzystanie z przestrzennego odniesienia danych umożliwia wygodne zarządzanie danymi i przeprowadzanie analiz. Technologia GIS cieszy się rosnącym zainteresowaniem i wykorzystywana jest obecnie w administracji, planowaniu przestrzennym, monitoringu środowiska naturalnego, zarządzaniu kryzysowym, edukacji.
Inne definicje, które również dobrze oddają istotę GIS:
GIS skupia warstwy informacyjne o jakimś miejscu, aby umożliwić lepsze zrozumienie jego istoty. To, jakie są to warstwy informacyjne zależy od konkretnego zastosowania. Kompletny system GIS wymaga sprzętu, oprogramowania danych, przeszkolonych użytkowników
i odpowiednich metod do analiz otrzymanych rezultatów (Environmental Systems Research Institute)
GIS to system wspomagania decyzji związany z interaktywnym przetwarzaniem danych przestrzennych w celu rozwiązywania problemów (David J. Cowen).
W Systemie Informacji Przestrzennej do każdego obiektu na mapie może być przypisana informacja opisowa np. dla wydzielenia w planie zagospodarowania przestrzennego będzie to przeznaczenie terenu, symbol, wskaźnik intensywności zabudowy czy stawka procentowa podatku.
